

<strong>Satelita wielkości bochenka chleba poszuka exoplanet</strong><br /><br />
<i>17.05. Warszawa (PAP) - Miniaturowy satelita skonstruowany przez amerykańskich naukowców, wyposażony w detektor promieniowania świetlnego, będzie poszukiwał planet w systemach gwiezdnych, zwłaszcza tych na których mogło powstać życie. Zostanie wystrzelony na orbitę okołoziemską w 2012 roku - poinformował magazyn Technology Review.</i><br /><br />
Skonstruowany przez naukowców z Massachusetts Institute of Technology i Draper Laboratory miniaturowy satelita ExoPlanetSat został, ze względu na wymiary nazwany &quot;nanosatelitą&quot;. Ma wysokość 10 cm, szerokość 10 cm i długość 30 cm. Nanosatelita ma wykrywać anomalie w ruchach gwiazd i na podstawie analizy ich ruchów stwierdzać obecność planet, zwłaszcza położonych w ekosferach exoplanet podobnych do Ziemi, na których  mogło rozwinąć się życie.

<p>ExoPlanetSat został wyposażony w nową generację instrumentów optycznych wysokiej rozdzielczości. Jest to dedykowany dwuobiektywowy detektor promieni świetlnych. Jeden z obiektywów śledzi  gwiazdę macierzystą, drugi bada ewentualne zakłócenia jej przebiegu. Nowych planet poszukuje się poprzez analizę ruchów gwiazdy macierzystej stosując  technikę Dopplera.

<p>W technice tej wyszukuje się zmiany i odchylenia wartości prędkości z jaką gwiazda porusza się w kierunku do i od instrumentu umieszczonego na satelicie. Różnice w promieniowaniu gwiazdy macierzystej pozwalają określić wielkość planety, zaś czas pełnego okrążenia orbity pozwala określić dystans od gwiazdy.

<p>Jak powiedział Technology Review S,amus Tuohy, dyrektor ds. systemów kosmicznych w Draper Laboratory, ExoPlanetSat jest pierwszym tak małym satelitą do takich badań.  Zastosowane w nim instrumenty są bowiem instalowane na większych satelitach jak należący do NASA Kepler czy francuski CoRot, należący do ESA .

<p>Jak jednak zauważa Sara Seager, profesor planetologii i fizyki na MIT, ExoPlanetSat nie zastępuje żadnego satelity a jedynie uzupełnia istniejące. Nanosatelita bowiem kierowany jest na określony system gwiezdny, interesujący astronomów, podczas gdy Kepler jednocześnie analizuje dane ze 150,000 systemów gwiezdnych.

<p>Aby analiza była poprawna, miniaturowy satelita musi być stabilną platformą dla instrumentów obserwacyjnych - dochodzące do kamer fotony zawsze muszą padać pod tym samym kątem na obiektywy. Małe statki kosmiczne tymczasem wrażliwe są na przypadkowe zejścia z kursu, obroty i drgania, co może uniemożliwić uzyskanie prawidłowego pomiaru. Draper Laboratory i MIT opracowały system stabilizacyjny i awionikę umożliwiającą zarówno stabilne utrzymywanie orbity, jak i kursu oraz bardzo dokładne manewry.

<p>Zespół napędów piezoelektrycznych zasilanych z baterii, porusza detektorem, wysuwanym z satelity. Baterie te są ładowane ogniw słonecznych, rozwijanych po wejściu na orbitę. Jak powiedział Technology Review Touhy, satelita jest najmniejszym w którym można było umieścić detektor, baterie, system jego kontroli, komputer wraz rozwiązaniem do stabilizacji ruchu satelity, układem przetwarzania, składowania danych i modułem komunikacyjnym.

<p>Nanosatelita ma kosztować 5 mln USD, ale w przypadku produkcji większej ilości takich urządzeń koszt spadnie do 600 tys. USD czyniąc tą konstrukcje jednym z najtańszych pełnowartościowych systemów obserwacji Kosmosu. Czas jego działania na orbicie obliczany jest na 1-2 lata. (PAP)

<p>mmej/ tot/<br /><br />
<i>Opublikowano: 2011-05-17 10:33</i><br /><br />
<strong>Uwaga!</strong> Artykuł pochodzi z portalu internetowego <a href="http://nauka.pap.pl/">Serwis Naukowy PAP</a>.
<script>
if (window.self) window.print();
</script>